Je kunt niet kijken zonder hart.

Je kunt geen kleuren zien in het donker.

Maar als je kijkt met je hart, kun je zien in het donker.

Mijn art, mijn schilderijen zijn om naar te kijken. Mijn modellen zijn niet altijd erbij als ik mijn schilderij maak, ze waren er wel toen ik ze tekende.

Ik zit in de winter in een teken groep, in een atelier van Hans, Lammert en Jacolien, daar ben ik dan te gast. We tekenen modellen van half tien tot soms wel een uur en daar geniet ik van, mijn tekeningen zijn de voorlopers van mijn schilderijen.

Art contemporain, zeggen de fransen.  Contemporary art,  de kunst van vandaag, de kunst in mijn kultuur, de kultuur zoals ik die nu ken. Let wel, in mijn kultuur accepteer ik geen vreemde invloeden, daar ben ik erg strict in.

Mijn schilderijen hebben geen verhaal, ze maken jouw verhaal. Als je kijkt, en dan volstaat een keer echt niet, ga je mijn wereld, mijn cultuur ontdekken. Een streep een kleur, een veeg een haal, telkens vertellen ze je iets nieuws, maar je moet er wel het geduld voor hebben, je moet er ook voor open staan.

Mijn landschappen, soms leeg, voeren je mee in je eigen fantasie wereld, ik hou je niet tegen. Je kunt gaan zitten en je laten meevoeren.

Je kijkt, je sluit je ogen, je opent ze weer en je bent er, nu is het je eigen omgeving, met jouw eigen kleuren. Nu vaar je mee, je wandelt mee. Je kijkt naar de baai, de schepen, en je zult nooit meer vergeten waar je was, al ben jiju de enige die dat weet. Ik was er voor jou, maar dat zegt niks, ik registreer wat jij later zult zien. En...als het schilderij van jou is, op jouw plek hangt, ben je mij vergeten en hangt het in jouw wereld, en soms komt daar niemand meer, alleen jij zelf op die geweldige moment dat je ervoor gekozen hebt. Jouw kleur, jouw plekje, het gaat nooit meer weg.

Deze zomer, ik ben er vorige zomer mee begonnen, zie je naakte lichamen, houdingen, veel ruggen die naakt zijn, les dos nudes, een serie waarvan ik nu verwacht dat ik er wel meerdere jaren mee bezig zal zijn. Ik experimenteer, het model ziet haar moment terug in een schilderij, maar niemand ziet het model terug. De sfeer, de houding, de emotie het gebaar, jij bent het, je vriendin, je kent haar of je zult haar ontmoeten, je leeft met haar mee, je leeft haar moment en zelfs kan haar moment jouw moment worden. Een model wat door mij getekend wordt snapt dat, ze laat het moment los. Ik zet dat op een vel papier, meestal in kleur. Van de tientallen vellen zijn er slechts een paar die het moment vast houden, contemporay art lijkt niet altijd wat het is, makkelijk. Vluchtig.  Intuitief, in zwart of in kleur. Kloppen de maten, nee, klopt de houding, nooit precies, klopt het perfect, nee, nooit. Maar het moment is erg precies, erg nauwkeurig, het moment ligt vast op dat vel en gaat nooit meer weg, kan niet meer in de tijd vervliegen. Dat moment is eerst van mij en van de meeste momenten doe ik graag weer afstand als jij de juiste kijker bent, als jij met je hart kijkt, als jij je eigen verhaal maakt, je eigen reis.

Doe ik opdrachten? Nee.

Ik wil je graag tekenen, naakt overigens, ik wil je graag dat moment geven. Maar ik maak dew kleur, het beeld de vorm. Niemand kan of zal weten dat jij het bent, alleen jezelf dat moment kunnen aannemen, meenemen, opsluiten in je hart. En als je dan in het donker kijkt, zie je nog de kleuren van het moment, zie de houding, zie je hoe je bewoog. Die opdracht neem ik graag aan, maar voorlopig kun je iets anders niet verwachten, het is mijn tijdsbeeld van mijn klutuur, die ik graag met je deel.

Denk niet dat je geen erotische dingen ziet, ze zijn er nou enmaal wel. Is het porno? Ik weet niet, het label wat jij er aan plakt maakt het jouw moment. Het is niet sex loos, het is niet zonder spanning. Je knut mij er niet meer op aan kijken, want ik leg het moment vast, hoe het vandaar af verder gaat bepaalt de kijker, ook als het (nog) niet jouw schilderij, jouw tekening is. Het moment begint in mijn kultuur, misschien zelfs een beetje in mijn ideology.

Ik moet nog veel leren, zo zul je nog geen portretten aan treffen. Daar begin ik deze winter mee.